Veel blabla #2

Omdat zij het onlangs deed en ik zo bang ben het allemaal te vergeten, vond ik het ook nog eens tijd voor een overzichtje.
19 maanden is Joanna vandaag. Ze begrijpt werkelijk alles wat ik tegen haar zeg maar is te koppig om dingen na te zeggen (terwijl ze het wél kan, soms betrap ik haar!).
Momenteel drukt ze zich uit als volgt:

Etaaa! (Gedaan)
Emmm(e)! (Lang twijfel tussen eten of hebben, maar het is dus eten. No doubt.)
Dada.
Papa.
Mama.
Tut.
Daa! (Dat of daar.)
Tuutuut! (Auto of bij uitbreiding alles op wielen. Ook wel "aan de kant!", dat had ze snel door.)
Wadisdat?
Da. (Ofwel "Dank u", ofwel "Voilà, dat is ook weer in orde". Joanna is een enorme regelnicht...)
Ja. (Hoewel dit meestal wordt uitgedrukt met hevig knikken zonder klank. Neen zegt ze niet, dat is hevig schudden zonder klank. Doet ze ook als iets niet lukt of ze iets niet kan.)
Keu. (Koe, telkens we er een passeren met de auto.)
Beueueueu! (Wat zegt de koe?)
Pfff pfff! (Wat zegt de hond? Die hijgt blijkbaar.)
Baaa! (Wat zowat alle andere dieren zeggen. De vis hapt wel, maar dat krijg ik niet in letters of klanken gegoten.)
Mwa! (Kusje.)
Hihihi, hahaha ('k stond erbij en ik keek ernaar. Zingen dus!)
Oh! (Met het rondste mondje ter wereld. Uitroep van verbazing, een staat waarin ze zich quasi constant lijkt te bevinden.)
O-ow! (Ook wanneer het eigenlijk helemaal niet erg is.)
Kij! (Kijk.)
Up! (Hup, dus als er iets valt/beweegt/gebeurt dat een "hup" waard is. Ook als we haar oppakken. Het heeft wat weg van live verslaggeving, wel grappig.)
Tappetappetappe. (Stappen.)
Wiiiii! (Wanneer ze schommelt, van de glijbaan komt, een helling afloopt, noem maar op. Elke situatie die een "Wiiii!" verdient, krijgt er een. Heeft ze ofwel van mij, ofwel van 1 van haar V-tech autootjes.)
Tie, tie, tieeee. (Tellen.)
Ai! (Wanneer ze iets ziet waar ze zich pijn zou kunnen aan doen. Onze oven bijvoorbeeld. En alles wat eruit komt :-))
Ei! (Van "eikes", als iets vuil is. Ze spuugt het woord bijna uit, om het kracht bij te zetten.)

Het begint snel te gaan, elke week komt er wel iets bij. Ze babbelt veel en graag en tussen al dat gebrabbel dat op niets lijkt te slaan, zit ongetwijfeld veel dat we gewoon nog niet hebben kunnen begrijpen.
Geduld is een schone deugd!

Als afsluiter: raad eens wat Joanna krijgt van de Sint dit jaar...