vrijdag 21 november 2014

Mijn conclusies bij het grote ploetermoeder debat van deze week


Na nog meer lezen en nog meer nadenken en wat discussiëren, stootte ik vandaag eindelijk op dit opiniestuk waar ik mij volledig achter kan scharen.

Het beschrijft wat ik er zelf van denk. Lees het hele stuk, niet alleen de titel, want die vind ik minder relevant. Ik steel ook even het prentje erbij :-)


"Dat Robberechts werk en gezin perfect kan combineren, heeft meer te maken met persoonlijke situatie- en karakterkenmerken dan met het gegeven dat iedereen dat maar moet kunnen." En verder: "Hoe anders is de situatie van pakweg eenoudergezinnen of mensen met een laag inkomen, die de financiële gevolgen niet kunnen dragen?"
Vinger op de wonde: het gaat over keuzes KUNNEN maken, en dat is lang niet voor iedereen het geval! Een beetje solidariteit aub, bedankt! Ik heb het niet alleen over alleenstaande ouders of ouders met kinderen met een speciale zorgbehoefte. Het gaat om zoveel andere randvoorwaarden die goed moeten zitten om keuzes te KUNNEN maken: opvoeding, opleiding, omkadering, sociaal netwerk, financiële draagkracht, en ga zo maar door.
In dit stuk wordt daar volledig aan voorbij gegaan, en dat stootte mij tegen de borst. Ik begrijp de achterliggende boodschap van de auteur, maar ik vind deze slecht (op het gemene af) verwoord. En denigrerend tegenover huismoeders. Strijken is óók werken, just sayin'.

En ook nog: "Zou dit geen werkelijke emancipatie zijn: dat we allemaal op gelijke basis kunnen kiezen wat we echt willen? Dat we een afgewogen keuze kunnen maken tussen werken en thuisblijven, zowel mannen als vrouwen?"
YEP! Daar gaat het inderdaad precies over! Dank u!

De rest moet je zelf maar lezen ;-)






En nu stop ik erover, beloofd!
Mijn ei is gelegd. Amen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten